Het doek valt voor Corrie

Op haar nachtkastje ligt een kookboek, ze gaat de nacht in met botercrème-dromen. Ze verslindt kookboeken, juist als ze geen tijd heeft om veel te koken. Corrie is een bakster en kokkin in hart en nieren. “Dat heb ik van mijn vader, die maakte altijd bijzondere dingen. We aten als eersten van de hele buurt lasagne. Dat was toen vreselijk hip. Ik maak nog regelmatig recepten die we toen aten. Maar nooit precies hetzelfde.” Corrie’s creaties in de keuken lopen behoorlijk uiteen. “Er valt zoveel te variëren, ik wil alles uitproberen. Het is toch zonde om steeds hetzelfde te eten?” Met die motivatie kom je de tent wel in!

Bakeiland

Corrie

Corrie’s dochter heeft haar gestimuleerd om zich op te geven. ‘We zijn groot fan van The Great British Bake Off, dat kijken we met het hele gezin. Ook mijn vriendinnen speelden een grote rol in mijn deelname. Ze schreven een vlammende aanbeveling. En het werkte! Al moet ik mezelf nog regelmatig in de arm knijpen om te realiseren dat ik echt één van de bakkers was.’

Goed, het was even inkomen. Corrie: “Van de eerste gesprekken met de andere bakkers raakte ik wel even in paniek. ‘Oh jee,’ dacht ik, ‘dit gaat nooit goedkomen’.” Maar uiteindelijk voelde ze zich als een vis in het water. Je helemaal kunnen onderdompelen in de wereld van taart, vond ze geweldig. “Even niet wassen, strijken, werken, de kinderen uit elkaar halen… Gewoon alleen maar bakken. Het was geweldig op m’n bakeiland, zo’n luxe! En met de groep onderling was het al snel vertrouwd. Ik voelde me thuis.”

Grillige taarten

It's Summertime door Corrie

Corrie’s taarten hadden nogal eens 2 gezichten. De jury vond bepaalde elementen heel goed, maar dan zat er steeds net een laagje in dat een minpuntje opleverde. “Zoals mijn koekjestaart. Het idee vonden ze heel goed, maar het teveel aan wit van de sinaasappelrasp maakte de vulling bitter. Je moet van begin tot het eind precies zijn, want je proeft alles terug. Door druk en het gebrek aan ervaring raakte ik af en toe de draad kwijt.”

Soms maakte ze het zichzelf ook een beetje moeilijk. “Bij de Het-is-niet-wat-je-denkt-taart had ik wat leuke bakvormen moeten meenemen. Dat is achteraf makkelijk gezegd natuurlijk. Trots ben ik wel, vooral op de binnenkant, die heb ik helemaal zelf bedacht. Maar ik bak hem nooit meer, haha.”

Sociaal

Ontspant Corrie zich nog wel bij het maken van al die nieuwe recepten? Want dat is toch altijd extra opletten? “Zelfs als je iets nieuws maakt, ken je altijd bepaalde onderdelen van het recept al. En met een paar toevoegingen maak je dan toch weer een heel nieuwe taart. Ik word daar echt heel blij van, iets creëren. En helemaal van het idee dat ik het daarna mensen mag voorzetten die ervan gaan genieten. Daarom houd ik van bakken. Het sociale aspect weegt voor mij misschien wel het zwaarst. Als ik alleen zou mogen bakken en niemand had er plezier van, dan zou ik het niet doen.”

Calamiteitencake

Corrie

“Ik heb nog nooit in mijn leven zó slecht gebakken als in de aflevering 3, toen ik eruit vloog. De naked citroen-maanzaadtaart is een van mijn lievelingsrecepten. En die mislukte toch een partijtje! De vochtige katoenen lappen zorgen dat de taart niet opbolt, tenminste: zo werkt het normaal thuis. Kleine verschillen zijn grote verschillen in de tent. Mijn taart werd gewoon niet gaar in die oven, ik kwam daardoor een half uur tekort. Ellendig!” Maar spijt van haar deelname heeft ze niet.

“Ik heb zoveel geleerd! Mijn taartjes zijn een stuk verfijnder sinds de tent. Vroeger dacht ik dat er alleen maar cakebeslag was, nu neem ik soms een Genoise- en dan weer een Moskovisch beslag.’

Bakkermakkers voor altijd

Corrie’s vriendinnen spelen een belangrijke rol in haar (bak-)leven, zoveel is duidelijk. Het zijn de grootverbruikers van Corrie’s taarten. En ze hebben haar, zoals Corrie zelf zegt, ‘echt de tent door geholpen’. “Wekenlang werd er ’s avonds aangebeld door vriendinnen met dampende ovenschotels, zodat mijn gezin te eten had en ik kon oefenen op mijn taartjes.”

En wat nu met al die nieuwe bakkennis? “Bakcursussen geven. Dan kan ik mijn passie echt overbrengen!”